Dasz radę !

„Metoda gramatyczna”

W mojej ocenie wiele osób uczących się języka angielskiego (i innych języków obcych) ma problem z przełamaniem tzw. bariery językowej przede wszystkim dlatego, że uczeni byli nazwijmy to „metodą gramatyczną”, która nacisk kładzie na puryzm językowy i mówienie bez błędów.

W metodzie tej prezentowane są „wzory” gramatyczne np. na czasy, okresy warunkowe, stronę bierną czy mowę zależną, które następnie są ćwiczone poprzez wytykanie błędów do skutku. W efekcie uczący się jest w wyniku takiej metody nauki uwarunkowany w takim stopniu, że boi się odezwać ze strachu przed popełnieniem błędów, które uznaje za dyskwalifikujące czy kompromitujące.

Metoda ta poza jednostronnym skupianiem się na błędach pomija sedno komunikacji – jakim jest przekaz, czyli to co uczący się chce powiedzieć, wyrazić, zakomunikować. A to jest przecież siła napędowa wszelkiej komunikacji. W efekcie uczeń/uczennica przekonuje się o tym, że nigdy nie nauczy się perfekcyjnie mówić i że nie jest kompletnie ważne to co chce powiedzieć, co w mojej ocenie przekłada się drastycznie na wewnętrzną motywację do nauki, która gwałtownie spada.

Jak temu zaradzić ?

W mojej ocenie niezwykle ważne i skuteczne jest nastawienie się w nauce angielskiego na komunikację w różnorodnych formach nawet na najwcześniejszych etapach nauki. Rezygnując z nieustannego poprawiania popełnianych przez uczących się błędów i dając im (tak często jak się da) możliwość wypowiedzi pisemnej, ustnej (np. połączonej z gestykulacją) czy zachęcając ich do przygotowania prezentacji o tym co naprawdę ich interesuje i co chcą zakomunikować „światu” budujemy w nich poczucie sprawczości.

Uczniowie przekonują się, że mogą się komunikować mimo tego, że umieją jeszcze stosunkowo niewiele. Uczą się tego, że ważniejsze od językowego puryzmu jest podjęcie wyzwania zmierzającego do komunikacji i przekazanie tego co dla nich ważne środkami jakimi na danym etapie nauki dysponują. Im więcej uczniowie podejmują takich prób komunikacji – tym większe poczucie sukcesu i tym większa motywacja do nauki. Łatwiej też sprostać potem nieprzychylnym ocenom na temat naszej wypowiedzi. Przy jednym wszakże założeniu – że w nauce angielskiego towarzyszy uczniom życzliwy, wspierający i powstrzymujący się od nadmiernej oceny błędów nauczyciel. Nauczyciel, którego przekaz skierowany do ucznia można podsumować dwoma słowami – dasz radę !

Bartosz Nowak

Benglish.pl

<< wróć